June 30, 2010

Inagurasyon ngayon ng ating President elect Benigno "Noynoy" Aquino kaya idineklarang walang pasok pero ako....

(picture is from the allvoices)

Ala-sais pa lang ng umaga ay gising na, tamad na tamad akong bumangon. Sino ba naman ang sisipagin na bumangon, napakatahimik ng aking kapaligiran senyales na tulog pa ang aking mga pinsan na kadalasan ay gising na sa mga oras na ito.

Tak! Tak! Tak! sinasadya kong nilalakasan ang aking mga hakbang upang magising sila. (Hahaha! pasaway, istorbo sa mga gustong matulog). Parati kasi kaming naghahalakhan pag umaga.... Puro tsismis at kung anu-ano pa. Andiyan yung magkaroon ng kantiyawan, may nagsisigawan, may kumakanta, may nanonood ng tv, may nakikipaglaro sa mga baby naming kasama, mayroong tulala at tila ayaw pang bumangon. Ako naman heto at dala ang aking towel para maligo.... huhuhu... MAY PASOK KASI AKO!!!!!!!

Paglabas ko ng aming apartment kay luwag luwag ng Kalayaan Ave., hindi ako sanay kadalasan kasi ay puno na ng sasakyan ang kalye pag ganoong oras.. Kalalabas ko pa lang ng gate ay may huminto ng biyaheng Ayala sa tapat ko. (Ang bilis kong nakasakay... at hindi napuno ang sinasakyan kong FX, kawawa naman ang driver).

Pagdating ko sa opisina andoon na din ang mga officemate ko, mabilis daw ang biyahe nila at walang traffic ganoon din naman ako.

Nakakatamad mag-umpisa ng trabaho alam mo kasi na Holiday, sabagay di na rin masama.

Pagdating ng alas - diyes binuksan ng boss ko ang tv upang mapanood namin ang inagurasyon, kahit pano iginalang pa rin namin ang ating ika - labinglimang presidente sa kanyang panunumpa.

Si Charice Pempengco ay kakanta ng pambansang awit ng aming mabuksan.

Sunod na doon ay madami pang kantahan bago pa dumating ang eksaktong alas-dose bago nanumpa si P-Noy. (tradition daw ito)

(taken by ABS-CBN)

Nakakatuwa na kay daming Pilipino ang nakiisa sa araw na ito at nagmamahal sa ating bagong Pangulo at umaasang maiiahon ang ating bansa. Tulad nila umaasa din ako sa iyo P-Noy! Go! Go! Go! Magtulungan tau. Good Luck! Dilaw simbolo ng pag-asa.

(taken by ABS-CBN)

Ang bakod

Mahigit isang taon na rin ng ilagay ang bakod sa aking ngipin. Madaming nagsasabi napaka-strict daw ng parents ko dahil pati mga ngipin ko ay nilagayan ng bakod.




Napakarami na rin ng aming pinagdaanan at pinagsamahan ng bakod na ito. Sa hirap at ginhawa kasi ay lagi kaming magkasama, dinamayan nya ako ng mga panahong lugaw lamang ang aking kayang kainin. Andiyang magkasama kami ng panahong di ko manguya ang bubble gum, andiyan ang panahong basang basa ang pisngi ko ng laway pagkakagising,,, magkasama rin kami sa mga panahong hindi namin makain ang chicharon, ang karneng baka, at ang masasarap na bagay. Napaka-over protective nga niya siya sa akin parating sumasabit ang kanin o dumadaan pa sa kanya bago ko makain. Napakatipid din ng bakod kong ito... Biruin nyo naman pagkakain ko parati na lamang siyang nagtitira. Sa iyo aking bakod paalam... di pa rin naman ako nagsasawa sayo ngunit inalis kana. Huwag mo ako sisihin aking bakod dahil hindi ako ang may kagustuhan nito. Sisihin natin si doktora...

NGunit inaamin ko aking bakod, minsan ay nakaroon din ako ng sama ng loob sayo. Ang hininga ko kasi ay tila nagiging amoy bawang minsan ng dahil sayo. Kay hirap hirap mong linisin... Parati mo pang tinatawag ang mga kumare at kumpare mong mga "singaw", hayun at pag kumakain ako ng maisim ay WoW suka ang mukha ko..... Madalas rin ay hindi ako makakain ng ice cream ng dahil sayo. Daig ko pa kasi ang salamin na parang mababasag sa sobrang ngilo. Hmp! pero kalimutan na natin iyon. Bati na tayo ngayon aking bakod.

Siguro naman ngayon makakatipid na ako kahit paano! Kay dami kasing toothbrush ang iyong winasak.. Di mabilang na mouthwash ang aking nagamit. Ang toothpick na ginagamit mong sandata pang-alis ng mga iyong kalaban at floss na iyong latigo sa mga gustong makisingit sa iyo aking ngipin.


Teka ng umalis ka maganda ang rin naman ang iniwan mo sa akin.... Gusto kong ipakilala sa inyong lahat ang aking bagong ngipin.. Presenting my brand new teeth.,,,, Bwahaha!!!! LOL.

Ang natauhan!

Sa wakas natauhan na din...

Itong si Dionna kong kaibigan, Aba naku po! Diyos ko po!
Ilang pasakit at sama na ng loob ang naramdaman niya at nafeel nya aba at bakit hanggang ngaun ay nku po... talaga kaloka ang babaeng ito!!!

Minsan na siyang nabundol na jeep at ninakawan. Aba! at wala pa rin pakialam ang opisinang kanyang pinaglilingkuran... Hindi man lang kinamusta siya, Take note! Dahil sa opisinang ito kung bakit siya nabundol at nanakawan. Hmp!

Ngayon nagagalak ako at natauhan na rin siya....
Magreresign na rin siya... HAYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY (relieve)

Sabagay maganda rin naman ang opisinang ito,,, ngunit mahirap maglingkod sa punong ang dahon at sanga ay hindi iniingatan... Ano bang silipin o tanungin ang kalagayan...

Ngayon ko napatunayan na "PRIDE IS THICKER THAN ANYTHING.". Di masamang magkaroon ng pride pero hindi sa lahat ng pagkakataon...

For you Dionna... isang malaking EKIS ka...bwahaha.... Congratulations...

Happy Father's Day

Sa lahat ng ama, Binabati ko kayo ng Maligayang PAPA Day...
Sa aking mga kapatid... (Kuya Ando & Kuya Pino), sa aking mga bayaw (Si Kuya Boy, Kuya Noel at Raymund) at sa aking mga uncles...(dami sila), sa aking mga friends at kakilala Happy Tatay's Day! heehehe.. Mukhang pulitiko lang ah kung makabati... Bwahahaha!

Higit sa lahat kay papa Jesus at sa DaD ko dun sa heaven, Happy Father's Day.

Mga walang awa sa BABOY!!!

Naluluha ako kagabi niyurakan nila kasi ang nakakaawa kong baboy...



Si Bologs bow...

Ang baboy kong binabanggit e ang alkansya ko na hugis baboy, pangalan na lang natin siyang "BOLOGS"
Si Bologs ay aking nakamit mula sa pinsang malapit
Minsan na niyang ginamit at iniwan sa gilid;
Dahil sa inggit sa pinsang nagtitipid
Aming hiningi at ipinagkit ang butas na sinusungkit.

Sa aking pag-uwi mula sa opisina
Limang piso at sampu kanyang nilalamon na
Kay takaw nitong si Bologs, pati bulsa koy hinihila pa

Sa paglipas ng isang taon,
Si Bologs ay nabusog at bumintog
Agad niyurakan at kinitil ng kasintahan ko
Ang tiyan ni Bologs na busog



Gusto kong lumuha at isiping...
Kay daming tinapay ang di ko kinain...
Kay daming kendi ang di sinupsop,
Kay daming araw ang tiniis upang siya'y mabusog
Ngayon siyay inyong niyurakan

Kay daming barya ang kumalat sa sahig na pinagyurakan...
Gusto kong lumuha ngunit ng makita at makuwenta
Aba nga naman!!! lintek na hindi makakaalam
Si Bologs ay tunay na kaibigan...

Aba'y instant kwarta sa gipit na tulad ko at nangangailangan...

Teka, Teka... mas mahirap pala ang iniwan ni Bologs
Di mabuhat na barya ang iniwan niya
Aba naku po diyos ko po.... siya pala ay papatayin na talaga...
Bologs...bologs... para rin naman akong nagbenta ng baboy sa iniwan mo

Maraming salamat sa alaala mo...

nahumaling ka na ba rin?

Nakakapagod din ang magtanim, mag-ani, magfertilize at magdekorasyon.!!!!
kala nyo ba tunay na magsasaka rin lang ang napapagod! HINDI!!!!

Tingin ko nga may kalyo na ang hintuturo ko sa dami ng "click" na nagawa ko.

parang ganito...

CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLICK! CLIIIIIIIIIIIIIIIIKKKKKKKKKKKKKKKKK!!!!!

Ang pinakamahirap sa lahat ang pagtatago mo ng monitor mo sa boss mo!
(nyaks! sa opisina pala naglalaro!) praktisadong praktisado ko tuloy ang alt+tab. hahaha!

Nakakasawa na,,, nagbago na ko, kinalimutan ko na ang farmville, I'm a change person you know.

Isang officemate ko ang nagrekominda sa akin ng bagong kahuhumalingan ko, parang droga na binabalik balikan ko. hehehe.
ang "Social City", pakiramdam ko kasi eh ako ay isang mayor gumagawa ng komunidad at nagpaparami ng populasyon. Masaya ito kay daling ilipat lipat lang ang bahay mo.Mayor kana ! karpintero ka pa!

Alamin ang kapalaran mo.

Haha!

Last Friday nagkaroon kami ng dinner with my previous officemates. Kumain kami sa Shakey's dahil (eto na naman po), nanlibre ang kaibigan kong si Raymond sa kadahilanang last day nya na sa dati naming opisina. (Hahaha! nakakatuwa kami noh! nanlilibre dahil last day na nya). Actually, wala pa siyang work na malilipatan, hindi na lang niya carry ang manatili pa sa aming company. Bwahaha! Bakit kaya????? Sa totoo lang, naiintindihan ko siya dahil sa sobrang daming reasons. Mahirap ipaliwanag.

Minsan kasi kahit anong laki ng sweldo mo umaalis ka sa trabaho mo dahil may hinahanap ka na di mo matagpuan tagpuan. (hindi to para sayo Raymond)..

Then, yesterday may dinner ulit ako dahil despedida party ng close friend kong si Chaze mamimiss ko siya punta siya sa Japan, ipinadala ng dati naming opisina. hehehe.

Maraming nangyari bago siya umalis ito ay base lamang sa mga kwento nila sa akin. Dapat aalis na kahapon may ticket na nga siya. Un pina-cancel dahil dapat CAD ang kukunin at siya ay Designer. Hehehe, bakit gnon?


Madami na akong mga officemates ang umalis sa kumpanyang yaon... CMCP (madaming maayos na tao dun, mayroon din namang maayos na boss pero higit sa lahat madami ang hindi mo maipaliwanag ang iniisip sa mga iyon. hahaha)

Madami na talaga kaming umalis dun sample nga dito sa pic na to:



Lahat ng may ekis ay umalis na doon tanging ang may check lang ang natitira.

Hahaha! isa na lang ang tigasin. Talagang isa lang ang aming TIGASIN. Hehehe. Dionna, kelan ka kaya susunod? hehehe.